همه دنده ها در عقب ستون مهره به مهره ها اتصال دارند. در جلوی قفسه سینه ده دنده فوقانی به استخوان جناغ اتصال پیدا می کنند و دو دنده تحتانی در جلو آزاد هستند. دنده ها در محل اتصال به استخوان جناغ سینه توسط یک غضروف به آن اتصال پیدا می کنند. که به آن غضروف دنده ای می گوئیم . ضربه مستقیم به دنده می تواند منجر به کوفتگی یا شکستگی آن گردد. امکان دارد دنده از غضروف دنده ای اش جدا شود که به آن جداشدگی غضروفی – دنده ای می گوئیم. 

 علل آسیب های دنده در ورزش
• اصابت ضربه مستقیم به قفسه سینه
• جداشدگی دنده ای – غضروفی می تواند در اثر سقوط روی پاها رخ دهد.
• جداشدگی دنده ای – غضروفی می تواند همچنین در اثر سرفه های بسیار شدید رخ دهد.

علائم
• صدمات دنده ای و بخصوص شکستگی دنده می تواند منجر به درد و حساسیت در لمس محل آسیب شود.
• درد می تواند با سرفه، عطسه و خندیدن تشدید شود.
• در صورت آسیب پرده جنب امکان دارد تنگی نفس پیشرونده رخ دهد که باید بلافاصله به اورژانس مراجعه شود.

درمان
• استراحت
• استفاده از کیسه حاوی یخ به مدت بیست الی سی دقیقه هر سه الی چهار ساعت به مدت سه روز تا رفع کامل درد
• استفاده از داروهای ضد التهاب مثل ناپروکسن
• درموارد درد بسیار شدید امکان دارد پزشک برای شما استفاده از کرست های طبی را توصیه کند. این کرست ها با حمایت از دنده ها سبب کاهش حرکات دنده طی تنفس یا سرفه شده و درد را کاهش میدهند.
چنانچه از این کرست های طبی استفاده می کنید امکان دارد برای جلوگیری از عوارض ریوی پزشک به شما انجام برخی ورزشهای ریوی را توصیه کند. 

مدت علائم
کوفتگی دنده و جداشدگی دنده ای – غضروفی معمولاً سه الی چهار هفته بعد بهبود می یابد. شکستگی دنده هم معمولا به زمانی معادل ششش الی هفت هفته برای بهبودی نیاز دارد.

بازگشت به فعالیت
هدف از درمان بازگشت به فعالیت با سلامتی کامل و بدون هیچ گونه درد است. سرعت بهبودی هر فردی بسته به نوع آسیب و شدت آن و وضعیت سلامتی فرد متفاوت است. امکان دارد پزشک شما قبل از بازگشت شما به ورزش درخواست رادیوگرافی قفسه سینه برای بررسی روند بهبودی دنده شکسته انجام دهد. چنانچه بتوانید بدون درد به ورزشهای غیر تماسی بپردازید می توانید زودتر از موعد به انجام آنها بپردازید، اما این امر بسته به نظر پزشک شما می باشد.

کشیدگی و پارگی های رباط , تاندون ها و عضلات حرکت ناشی از انقباض عضلات و انتقال این انقباضات به مفاصل است. هر عضله توسط یک نوار فیبری به نام تاندون به استخوانهای یک سمت مفصل اتصال دارد. کشیدگی های ایجاد شده در عضله یا تاندون آنرا strain می نامیم. پارگی ناشی از کشیدگی چه کامل باشد چه جزئی میتواند در عضله, محل اتصال عضله به تاندون یا در داخل تاندون اتفاق بیافتد که همگی اینها را strain می نامیم. پایداری مفاصل مرهون وجود نوارهای فیبری است که استخوانها را به هم اتصال می دهند و حرکات مفصل را در جهتی خاص امکانپذیر و در برخی جهات محدود می کنند این نوارهای فیبری را رباط می نامیم و به کشیدگی یا پارگی رباطها در اثر اعمال فشار یا ضربه هم sprain می گوییم.

علل ایجاد strain و sprain

- این دو صدمه دیدگی هنگامی رخ می دهد که بدن تحت فشار و استرس قرار گیرد. در جریان این فشار عضلات و رباطها در جهتی انقباض یا تحت فشار قرار می گیرند که برای آن جهت خاص یا آن مقدار خاص از نیرو توانایی کافی ندارند و این فشارهای خارج از توان منجر به کشیدگی یا پارگی آنها خواهد شد. فشارهای وارده به بدن می توانند ناگهانی یا بصورت مزمن و در اثر انجام حرکات تکراری و غیر صحیح باشد. 

علائم کشیدگی رباط و تاندون , عضله

- درد مهمترین و اولین نشانه این آسیب است که می تواند بروز آسیب را بیان کند. در ورزش و تمرین بروز درد میتواند بدنبال یک حادثه خاص و ناگهانی و یا بتدریج و بدنبال حرکات مکرر و تکراری بصورت تدریجی رخ دهد.
- تورم ناحیه آسیب دیده تقریباً‌ همیشه وجود دارد که ظهور آن می تواند ناگهانی یا بتدریج طی چند ساعت باشد. هرگاه فیبرهای تاندون, رباط یا عضله آسیب ببینند مقداری خونریزی رخ می دهد البته این خونریزی امکان دارد طول بکشد تا بطور واضح زیر پوست مشاهده شود ( کبودی ).
- بخاطر درد و تورم معمولا عضلات اطراف ناحیه آسیب دیده دچار انقباض ( اسپاسم ) می شوند.
- بدن با ایجاد درد, تورم و اسپاسم سبب می شود که از آن ناحیه کمتر استفاده شود تا روند بهبودی آن زودتر رخ دهد.

چه موقع به پزشک مراجعه شود
- معمولا در کشیدگیهای عضله و رباط درد طی یک تا دو روز اول کمی تشدید میشود و بعد به سمت بهبودی می رود. چنانچه بعد از استفاده از داروهای ضد درد یا انجام حمایتهای اولیه از محل آسیب
( بالا نگه داشتن محل, یخ درمانی, بانداژ محل و استراحت ) درد بهبود نیافت یا اگر درد شدیدتر شد باید به پزشک مراجعه نمود.
- چنانچه در اطراف مفاصل بزرگ ( زانو, ران, آرنج و مچ دست ) بتدریج تورم ایجاد شود هم لازم است به پزشک مراجعه شود.
- چنانچه مشکوک به شکستگی استخوان یا دررفتگی مفصل هستید.
- چنانچه به دنبال آسیب دچار بی حسی و گزگز شده اید. ( بررسی آسیب عصبی )
- چنانچه ناحیه صدمه دیده سرد یا دچار تغییر رنگ شده است ( بررسی آسیب عروقی )

معاینات و بررسیها
- در مورد مکانیسم پرسیده شود که در اثر اصابت ضربه بوده یا مقاومت در برابر کشش یا ... .
- معاینه کامل محل آسیب از نظر حس, حساسیت در لمس و کبودی و تورم و ... .
- بررسی مفصل بالا و پائین محل آسیب دیدگی .
- شاید برای رد شکستگی همراه انجام رادیوگرافی توصیه شود. رادیوگرافی از بافت نرم ( عضله, تاندون, رباط ) تصویری نمی دهد.

درمان کشیدگیهای رباطی, تاندونی, عضلانی  

• مراقبت های اولیه در خانه :

- استراحت به ناحیه آسیب دیده

- سرما درمانی با یخ در محل آسیب : کمک به کاهش تورم و اسپاسم می کند.

- بانداژ کردن محل آسیب با باندهای نواری و کشی: به کاهش تورم کمک می کند.

- بالا نگه داشتن محل آسیب بالاتر از سطح قلب.

 کشیدگی و پارگی های رباط , تاندون ها و عضلات حرکت ناشی از انقباض عضلات و انتقال این انقباضات به مفاصل است. هر عضله توسط یک نوار فیبری به نام تاندون به استخوانهای یک سمت مفصل اتصال دارد. کشیدگی های ایجاد شده در عضله یا تاندون آنرا strain می نامیم. پارگی ناشی از کشیدگی چه کامل باشد چه جزئی میتواند در عضله, محل اتصال عضله به تاندون یا در داخل تاندون اتفاق بیافتد که همگی اینها را strain می نامیم. پایداری مفاصل مرهون وجود نوارهای فیبری است که استخوانها را به هم اتصال می دهند و حرکات مفصل را در جهتی خاص امکانپذیر و در برخی جهات محدود می کنند این نوارهای فیبری را رباط می نامیم و به کشیدگی یا پارگی رباطها در اثر اعمال فشار یا ضربه هم sprain می گوییم.

 علل ایجاد strain و sprain
- این دو صدمه دیدگی هنگامی رخ می دهد که بدن تحت فشار و استرس قرار گیرد. در جریان این فشار عضلات و رباطها در جهتی انقباض یا تحت فشار قرار می گیرند که برای آن جهت خاص یا آن مقدار خاص از نیرو توانایی کافی ندارند و این فشارهای خارج از توان منجر به کشیدگی یا پارگی آنها خواهد شد. فشارهای وارده به بدن می توانند ناگهانی یا بصورت مزمن و در اثر انجام حرکات تکراری و غیر صحیح باشد. 

علائم کشیدگی رباط و تاندون , عضله
- درد مهمترین و اولین نشانه این آسیب است که می تواند بروز آسیب را بیان کند. در ورزش و تمرین بروز درد میتواند بدنبال یک حادثه خاص و ناگهانی و یا بتدریج و بدنبال حرکات مکرر و تکراری بصورت تدریجی رخ دهد.
- تورم ناحیه آسیب دیده تقریباً‌ همیشه وجود دارد که ظهور آن می تواند ناگهانی یا بتدریج طی چند ساعت باشد. هرگاه فیبرهای تاندون, رباط یا عضله آسیب ببینند مقداری خونریزی رخ می دهد البته این خونریزی امکان دارد طول بکشد تا بطور واضح زیر پوست مشاهده شود ( کبودی (.
- بخاطر درد و تورم معمولا عضلات اطراف ناحیه آسیب دیده دچار انقباض ( اسپاسم ) می شوند.
- بدن با ایجاد درد, تورم و اسپاسم سبب می شود که از آن ناحیه کمتر استفاده شود تا روند بهبودی آن زودتر رخ دهد.

چه موقع به پزشک مراجعه شود
- معمولا در کشیدگیهای عضله و رباط درد طی یک تا دو روز اول کمی تشدید میشود و بعد به سمت بهبودی می رود. چنانچه بعد از استفاده از داروهای ضد درد یا انجام حمایتهای اولیه از محل آسیب
 (بالا نگه داشتن محل, یخ درمانی, بانداژ محل و استراحت ) درد بهبود نیافت یا اگر درد شدیدتر شد باید به پزشک مراجعه نمود.
- چنانچه در اطراف مفاصل بزرگ ( زانو, ران, آرنج و مچ دست ) بتدریج تورم ایجاد شود هم لازم است به پزشک مراجعه شود.
- چنانچه مشکوک به شکستگی استخوان یا دررفتگی مفصل هستید.
- چنانچه به دنبال آسیب دچار بی حسی و گزگز شده اید. ( بررسی آسیب عصبی)
- چنانچه ناحیه صدمه دیده سرد یا دچار تغییر رنگ شده است ( بررسی آسیب عروقی)

 معاینات و بررسیها
- در مورد مکانیسم پرسیده شود که در اثر اصابت ضربه بوده یا مقاومت در برابر کشش یا ... .
- معاینه کامل محل آسیب از نظر حس, حساسیت در لمس و کبودی و تورم و ... .
- بررسی مفصل بالا و پائین محل آسیب دیدگی .
- شاید برای رد شکستگی همراه انجام رادیوگرافی توصیه شود. رادیوگرافی از بافت نرم ( عضله, تاندون, رباط ) تصویری نمی دهد.

 درمان کشیدگیهای رباطی, تاندونی, عضلانی  

مراقبت های اولیه در خانه :

- استراحت به ناحیه آسیب دیده

 - سرما درمانی با یخ در محل آسیب : کمک به کاهش تورم و اسپاسم می کند.

 بانداژ کردن محل آسیب با باندهای نواری و کشی: به کاهش تورم کمک می کند

بالا نگه داشتن محل آسیب بالاتر از سطح قلب.

همه دنده ها در عقب ستون مهره به مهره ها اتصال دارند. در جلوی قفسه سینه ده دنده فوقانی به استخوان جناغ اتصال پیدا می کنند و دو دنده تحتانی در جلو آزاد هستند. دنده ها در محل اتصال به استخوان جناغ سینه توسط یک غضروف به آن اتصال پیدا می کنند. که به آن غضروف دنده ای می گوئیم . ضربه مستقیم به دنده می تواند منجر به کوفتگی یا شکستگی آن گردد. امکان دارد دنده از غضروف دنده ای اش جدا شود که به آن جداشدگی غضروفی – دنده ای می گوئیم. 

علل آسیب های دنده در ورزش
• اصابت ضربه مستقیم به قفسه سینه
• جداشدگی دنده ای – غضروفی می تواند در اثر سقوط روی پاها رخ دهد.
• جداشدگی دنده ای – غضروفی می تواند همچنین در اثر سرفه های بسیار شدید رخ دهد.

 علائم
• صدمات دنده ای و بخصوص شکستگی دنده می تواند منجر به درد و حساسیت در لمس محل آسیب شود.
• درد می تواند با سرفه، عطسه و خندیدن تشدید شود.
• در صورت آسیب پرده جنب امکان دارد تنگی نفس پیشرونده رخ دهد که باید بلافاصله به اورژانس مراجعه شود.

 درمان
• استراحت
• استفاده از کیسه حاوی یخ به مدت بیست الی سی دقیقه هر سه الی چهار ساعت به مدت سه روز تا رفع کامل درد
• استفاده از داروهای ضد التهاب مثل ناپروکسن
• درموارد درد بسیار شدید امکان دارد پزشک برای شما استفاده از کرست های طبی را توصیه کند. این کرست ها با حمایت از دنده ها سبب کاهش حرکات دنده طی تنفس یا سرفه شده و درد را کاهش میدهند.
چنانچه از این کرست های طبی استفاده می کنید امکان دارد برای جلوگیری از عوارض ریوی پزشک به شما انجام برخی ورزشهای ریوی را توصیه کند. 

مدت علائم
کوفتگی دنده و جداشدگی دنده ای – غضروفی معمولاً سه الی چهار هفته بعد بهبود می یابد. شکستگی دنده هم معمولا به زمانی معادل ششش الی هفت هفته برای بهبودی نیاز دارد.

 بازگشت به فعالیت
هدف از درمان بازگشت به فعالیت با سلامتی کامل و بدون هیچ گونه درد است. سرعت بهبودی هر فردی بسته به نوع آسیب و شدت آن و وضعیت سلامتی فرد متفاوت است. امکان دارد پزشک شما قبل از بازگشت شما به ورزش درخواست رادیوگرافی قفسه سینه برای بررسی روند بهبودی دنده شکسته انجام دهد. چنانچه بتوانید بدون درد به ورزشهای غیر تماسی بپردازید می توانید زودتر از موعد به انجام آنها بپردازید، اما این امر بسته به نظر پزشک شما می باشد.